SELASA, 9 Julai 2019
Oleh: ZULKIFLI SALLEH
“Saving Perwaja” demikian tajuk depan Starbizweek keluaran 25 Julai 2015, dengan rencana utama, “Salvaging Perwaja” yang
ditulis oleh Leong Hung Yee pada halaman 16 dan 17. Leong memulakan
penulisannya dengan menegaskan, “menyelesaikan masalah Perwaja Holding Bhd.,
pembuat keluli yang tenat, bukannya mudah.
Menyalurkan wang tunai baharu ke dalam operasi tidak menyelesaikan isu
yang melingkari pengeluarannya, yang dimusnahkan sebahagian besar oleh
penentuan harga yang lemah dan persaingan yang sengit.”
Sementara
itu, Gurmeet Kaur yang menulis “Company’s
Chequered Corporate Past,” mencatatkan bahawa Perwaja kini mempunyai
kerugian terkumpul RM1.89 bilion di peringkat kumpulan, di samping jumlah
liabiliti hutang RM2.22 bilion berhutang pada bank-bank dan badan berkanun, di
samping pembekal tenaga Tenaga Nasional Bhd. (TNB) dan Petroliam Nasional Bhd.
(Petronas). Gurmeet mengimbas kembali Perwaja, bahawa syarikat ini ditubuhkan pada tahun 1982,
merupakan brainchild mantan Perdana
Menteri Tun Dr. Mahathir Mohamad untuk menerajui tanggungjawab Malaysia ke
dalam segmen industri berat. Perwaja merupakan usaha sama antara Negeri
Terengganu, Nippon Steel Corporation, dan Perwaja Terengganu Sdn. Bhd. Hicom
Holdings yang dimiliki oleh kerajaan ialah pemilik utama asal Perwaja Steel
dengan pertaruhan 51 peratus ketika itu.
Dipendekkan
cerita, selepas menanggung kerugian demi kerugian, meskipun pengurusan silih
berganti, akhirnya pada tahun 1995, kerajaan mengambil keputusan menjual
Perwaja. Tiga syarikat, iaitu Maju
Holdings, Lion Group, dan Wing Tiek Holdings Bhd., mengemukakan bida. “Di bawah pengawasan rapi Mahathir, kerajaan
mengemukakan cadangan kepada tiga syarikat berkenaan untuk memiliki Perwaja,
dengan Maju Holdings memiliki 51 peratus
pertaruhan. Lion Group dan Wing Tiek tidak menerima cadangan tersebut kerana pengaturan itu bermakna berkesudahan
bahagian modal mereka akan dikurangkan menjadi minoriti dalam pengurusan,”
tulis Gurmeet.
Usaha
membangunkan perindustrian berat ke arah negara perindustrian baru (NIC) dikaitkan dengan Dr. Mahathir,
yang memajukan industri berat sejak beliau menjadi Menteri Perdagangan dan
Perindustrian pada akhir tahun 1970-an.
Demi memenuhi aspirasinya, beliau menubuhkan Perbadanan Industri Berat
Malaysia (Hicom) yang dipelopori oleh pihak kerajaan memandangkan pelabur
swasta tidak sanggup berbuat demikian.
Sejak Mahathir menjadi Perdana Menteri pada tahun 1981, beliau telah
memindahkan tanggungjawab terhadap Hicom dari kementerian lamanya ke Jabatan
Perdana Menteri. Sokongan yang lebih
banyak diberikan pada rancangan perindustrian berat, seperti projek simen, besi
waja, dan kereta, yang kononnya diperlukan untuk menjadikan Malaysia sebuah
NIC. Setakat tahun 1983 sahaja, industri berat baharu ini dianggarkan telah
menelan belanja RM8 bilion. Jelaslah
sekarang bahawa dua tiga tahun setelah Mahathir menjadi Perdana Menteri
merupakan tempoh yang penting sekali untuk usaha memajukan industri berat
baharu ini. Satu usaha sama telah
diwujudkan antara Hicom, Perbadanan Iktisad Negeri Terengganu (PMINT) yang kaya
dengan duit minyak, dan sebuah kumpulan
syarikat Jepun yang dipimpin Nippon Steel Corporation. Perwaja Terengganu Sdn. Bhd. ini telah
membiayai loji besi waja sebanyak RM1.3 bilion (Jomo, 1992: 348 – 350).
Oleh sebab pelabur swasta enggan menyertai industri itu,
maka kerajaanlah terpaksa merintis jalan ke arah matlamat itu. Walau
bagaimanapun, pengumuman dasar baharu itu tidak disambut dengan baik kerana
kerajaan membebankan Malaysia dengan projek yang mahal lagi merugikan. Negara membangun yang berjaya dalam bidang
industri berat, seperti Korea Selatan, menumpukan pengeluarannya ke pasaran
eksport. Sebaliknya, Malaysia bertujuan
memasarkan pengeluarannya dalam negara (Pura, 1986: 114 – 115). Namun begitu, bagi Mahathir, perindustrian
berat bukan sekadar kepentingan ekonomi semata-mata, bahkan “sebagai penyataan
nasionalisme yang menunjukkan bagaimana orang Melayu dapat maju melampaui had
ekonomi yang sebelum ini ditetapkan terhadap mereka” (Zulkifli, 2014: 24).
No comments:
Post a Comment