.jpg)
ISNIN, 12 November 2018
Oleh: ZULKIFLI SALLEH
Pada asasnya, tiga perkara yang perlu diberikan
penjelasan dan kejelasan berhubung
dengan Belanjawan 2019, yang dibentangkan oleh Menteri Kewangan Lim Guan Eng pada 2 November lalu,
Pertama, tentang hutang dan liabiliti sebenar kerajaan
hingga akhir Jun 2018, berjumlah RM1,065 bilion. Sejak menerajui portfolio
kewangan, Lim berulang-ulang kali menegaskannya dengan motif tertentu. Sama ada motif
menyalahkan kerajaan sebelum ini bijak ataupun tidak, Tun Daim Zainuddin telah
pun memberikan peringatannya. Hanya di sini elok ditegaskan bahawa “defisit dan
hutang sekadar angka,” menurut Simon
Johnson dan James Kwak dalam buku, White
House Burning: Our National Debt and Why it Matters to You: “Akan tetapi, (Merujuk
kes Amerika Syarikat), hutang negara lebih AS$10 trilion mungkin lebih
AS$30,000 setiap orang, tetapi tiada siapa pun mencari anda kerana bahagian
anda dalam wang itu.” Johnson dan Kwak seterusnya mengingatkan,
“pertama-tamanya, fakta mudah bahawa kerajaan kita mengalami defisit hari ini tidak dengan
sendirinya menjadikan kita kaya dan cucu kita miskin. Kesejahteraan kebendaan
masyarakat bergantung pada volum barang dan perkhidmatan yang dapat diperoleh
untuk penggunaan.”
Kedua, penyataan kemerosotan nilai mata wang asing, iaitu peso Argentina, lira Turki, dan rupiah
Indonesia berbanding dengan dolar
Amerika Syarikat, dan peningkatan nilai ringgit berbanding dengan rupee India,
rupiah Indonesia, peso Filipina,
renminbi China, dan dolar Singapura. Perlu dinyatakan, lira Turki, peso
Argentina, peso Filipina, rupee India, dan rupiah Indonesia, ialah mata wang yang sedang dilanda krisis. Anehnya, Belanjawan
2019, tidak membandingkan nilai ringgit dengan dolar Amerika Syarikat, mata
wang utama dunia. Menurut laporan Global Research, Kumpulan HSBC yang
dikeluarkan pada April, bahawa sekiranya Barisan Nasional kekal berkuasa, pada
akhir tahun ini, dijangkakan RM3.70 berbanding AS$1.00. Seperti yang diketahui,
sejak September, ringgit mula memasuki wilayah RM4.15 berbanding AS$1.00, dan
tidak menunjukkan tanda untuk berundur.
Ketiga, dalam Belanjawan 2019, Lim mengulangi pendiriannya bahawa perang dagang antara
Amerika Syarikat dengan China mewujudkan
peluang unik, apabila Malaysia menjadi
tumpuan sebagai tapak perlindungan selamat
untuk pelaburan pembuatan sambil
mengemukakan contoh: “Tidak
hairanlah Malaysia terus berjaya menarik pelaburan pada kadar yang
memberangsangkan. Dari bulan Januari hingga Ogos 2018, jumlah pelaburan
bernilai RM61.6 bilion telah diluluskan, satu peningkatan daripada nilai
pelaburan RM40.4 bilion pada tempoh yang sama tahun lalu.” Namun begitu, dalam
kegembiraan dan keterujaan itu, Lim
terlepas pandang bahawa perang dagang mula tercetus pada 15 Mac, iaitu antara
Amerika Syarikat dengan Kanada dan Kesatuan Eropah, manakala antara Amerika Syarikat dengan China berlaku
mulai Julai. Dengan merujuk tempoh lapan
bulan pertama itu, jelas bahawa Lim seakan-akan mengisytiharkan “kemenangan
sebelum perang yang sebenar-benarnya antara dua buah negara kuasa besar ekonomi
tercetus.”
