Oleh: ZULKIFLI SALLEH
Seperti yang dilaporkan pada pertengahan tahun ini, wujud
10 hartawan termuda di dunia; antara yang tergolong dalam senarai, Mark
Zuckerberg (28 tahun), pemilik Facebook, dengan kekayaan hampir AS$15 bilion, dua
adik beradik, iaitu Fahd dan Ayman, anak
Rafik Hariri, Perdana Menteri Lubnan
yang terbunuh. Sementara yang lain yang lebih kurang seusia Zuckerberg, ialah
Dustin Moskovitz, Scott Duncan, dan
Albert Von Thurn Und Taxis. Yang
memasuki usia 30-an yang turut tergolong ialah Sean Parker dan Eduardo Saverin,
Robert Pera, dan satu-satunya wanita,
iaitu Yang Huiyan.
Namun,
kekayaan yang dimiliki oleh mereka tidak
semestinya membayangi golongan
muda yang hidup miskin di United Kingdom akibat kemelesetan, seperti yang
dinyatakan oleh penyelidikan yang diterbitkan oleh Institute for Fiscal Studies
(IFS), berbanding dengan golongan tua yang kekayaan mereka semakin meningkat. Sementara
itu, di Amerika Syarikat, di tengah-tengah kerancakan kempen Pilihan Raya
Presiden tahun 2012, timbul persoalan: Adakah golongan belia yang menyumbang
kepada Presiden Barack Obama empat tahun lalu, yang berteriakan dengan penuh
semangat, terus menyokong beliau pada kali ini.? Hal ini demikian kerana,
sebagaimana di banyak negara, pengangguran dalam kalangan belia di negara itu
adalah tinggi: 23 peratus dalam kalangan yang berumur 18 tahun dan 19 tahun,
dan 12.9 peratus dalam kalangan yang berumur
20 tahun hingga 24 tahun.
Pada
tahun 2010, iaitu ketika dunia bersiap sedia untuk menyambut Hari Belia
Antrabangsa, Pertubuhan Buruh Antarabangsa (ILO) memberikan amaran bahawa
pengangguran belia di seluruh dunia, mencecah tahap tinggi baru, terus meningkat, dan memberikan amaran
“risiko legasi krisis ‘generasi yang hilang’ yang terdiri daripada orang muda
yang tersingkir daripada pasaran buruh, hilang semua harapan untuk dapat bekerja untuk hidup yang
memuaskan.”
Laporan
terbaharu ILO, iaitu pada akhir Mei, menyatakan bahawa seorang dalam lapan
orang belia global akan tanpa pekerjaan pada tahun 2012. Jumlah ini menambah
kepada 75 juta orang belia yang berumur antara 15 tahun hingga 24 tahun tanpa
pekerjaan, iaitu enam peratus lebih tinggi jika dibandingkan dengan jumlah pada
tahun 2007. Kadar pengangguran belia
tahun ini dijangkakan mencecah 12.7 peratus. Dari segi wilayah, pengangguran
belia teruk di Timur Tengah dan Afrika Utara, iaitu seorang dalam empat orang
beliau menganggur berbanding dengan Asia Selatan yang kadarnya lebih rendah,
iaitu seorang dalam 12 orang menganggur.
Pengangguran belia berlaku di setiap wilayah, bahkan Asia
Timur, iaitu kadar pengangguran belia ialah 2.8 kali tinggi berbanding dengan
kadar orang dewasa yang menganggur. Kesan
kemelesetan amat dirasai oleh belia di negara kaya, dengan pengangguran dalam
kalangan mereka meningkat 27 peratus antara tahun 2008 hingga 2011. Banyak orang muda di seluruh dunia terpaksa
bekerja sementara, sambilan, atau kerja berproduktiviti rendah, yang
menjejaskan prospek pendapatan mereka.
Kira-kira 30 peratus belia Eropah terperangkap dalam pekerjaan sambilan.
Di dua buah negara zon euro yang dilanda krisis hutang,
iaitu Greece dan Sepanyol, pengangguran belia
adalah mengejutkan, iaitu 51 peratus. ILO dalam laporan yang diterbitkan
pada awal Julai, Eurozone Job
Crisis: Trends and Policy Responses,
menyatakan bahawa di seluruh zon mata wang bersama itu, pengangguran boleh
meningkat sebanyak 4.5 juta orang pada masa empat tahun akan datang, kecuali kerajaan menghentikan langkah
jimat-cermat yang mengasak ekonomi mereka ke dalam kemelesetan. Angka rasmi orang yang menganggur di zon euro
boleh mencecah hampir 22 juta orang pada tahun 2016, meningkat daripada 17.4
juta orang. Sementara pengangguran belia
telah pun lebih 50 peratus di Sepanyol, hanya didahului oleh Greece. Purata pengangguran golongan yang berusia di
bawah 25 tahun di zon euro ialah 25
peratus.
Laporan Organisasi Kerjasama Ekonomi dan Pembangunan (OECD) yang diterbitkan pada awal Julai,
menyatakan oleh sebab krisis pekerjaan berterusan, nescaya pengangguran yang
tinggi boleh secara tetap merosakkan prospek ekonomi pekerja golongan muda di
dunia. Kekurangan pekerjaan untuk
pekerja yang berumur antara 15 tahun hingga 24 tahun boleh mencetuskan “kesan
yang menakutkan” terhadap laluan kerjaya jangka panjang mereka dan prospek
pendapatan masa depan mereka. Pengangguran purata dalam kalangan belia
berkenaan di seluruh negara OECD mencecah 16.1 peratus pada Mac tahun ini. Sebanyak
35 peratus orang muda yang menganggur terpaksa hidup tanpa pekerjaan lebih
setahun, dan hampir lapan peratus di zon euro tanpa pekerjaan lebih dua tahun.
Angka terbaharu ini boleh dibandingkan dengan laporan terbaharu Statistics
Canada, seperti yang ditunjukkan oleh OECD, bahawa pengangguran belia hampir 15
peratus berbanding dengan pengangguran 7.2 peratus untuk penduduk umum.
Pada tahun lalu, kira-kira 18.6 peratus belia, sama ada
tidak bekerja ataupun tidak bersekolah atau tidak menyertai program latihan di seluruh 34 buah
negara OECD. Menurut organisasi itu lagi, dalam tempoh itu, pengangguran belia di Amerika Syarikat ialah
14.8 peratus, 4.6 peratus di United
Kingdom, dan 10 peratus di Jepun.
Di Eropah, selain
Greece dan Sepanyol yang kadar pengangguran belia lebih 50 peratus, data Eurostat
yang terbaru, dari musim bunga tahun 2012, gambarannya semakin jelas: lebih 30
peratus di Bulgaria, Itali, Portugal, dan Slovakia, manakala purata Eropah 22
peratus. “Bahaya ‘generasi yang hilang’ bukan lagi hanya tertulis di dinding semata-mata, tetapi menjadi realiti
yang menakutkan,” tulis Joerg Bergstermann dan Bjoern Hacker dalam Social Europe Journal. Banyak alasan
mengapa berlaku penggangguran belia;
selain situasi umum dalam pasaran buruh, seseorang mungkin menegaskan sistem
pendidikan dan latihan, pasaran buruh, dan dasar guna tenaga, tetapi juga hujah
kedua-dua penulis ini, susun lapis dan pengagihan peluang dalam
masyarakat. “Seperti yang jelas
kelihatan sekarang ini, kepesatan kadar pengangguran belia di banyak negara
Eropah, boleh dikaitkan terutamanya dengan kedua-duanya, iaitu krisis kewangan
dan ekonomi global tahun 2007 – 2010 dan modulasinya dalam krisis yang sedang
berlaku yang mencengkam Kesatuan Eropah dan Kesatuan Monetari.” Jelas Bergstermann dan Hacker lagi, “dasar jimat-cermat yang tidak berhenti-henti
yang menguasai krisis pengurusan Eropah setakat ini, boleh dipertanggungjawab
terhadap kebanyakan kenaikan baru-baru ini dalam kadar pengangguran belia di
Greece, Sepanyol, Bulgaria, Itali, Portugal, dan Slovakia.
Kesan buruk pelaksanaan jimat-cermat di Eropah tatkala
pemulihan ekonomi masih lemah memang jelas kelihatan, iaitu banyak negara itu
terjebak semula dalam kemelesetan atau disebut juga kemelesetan curam berganda,
pertumbuhan ekonomi perlahan, dan kadar pengangguran tinggi, termasuk
pengangguran dalam kalangan belia.
Seperti yang pernah dibahaskan oleh Iyanatul Islam dalam Social Europe Journal, “jimat-cermat
fiskal dan implikasinya terhadap krisis pengangguran belia Eropah.” Pengangguran belia mencapai perkadaran yang
tidak menyenangkan di ekonomi maju dan paling ketara di zon euro. Iyanatul memetik kajian terbaru ILO yang menunjukkan bahawa peningkatan kadar
pengangguran belia antara tahun 2009 hingga 2011 di negara OECD cenderung untuk
ekonomi yang melaksanakan pengetatan fiskal yang kuat. Anggaran regresi mudah menunjukkan bahawa
satu titik peratusan peningkatan dalam
struktur (diselaraskan dari segi kitaran) keseimbangan dianggarkan meningkatkan
kadar pengangguran belia sebanyak 1.5 titik peratusan.
Kadar pengangguran yang tinggi dalam kalangan beliau
disebut atau diiistilahkan sebagai
“generasi yang hilang,” yang pada hakikatnya,
begitu ketara di Eropah jika dibandingkan dengan tempat-tempat lain,
cerita generasi yang hilang menjadi skandal di benua itu. “Ekonomi Eropah,”
tulis Harvey Morris, “menelan golongan belia di benua itu, dan keadaan menjadi
semakin teruk.” Morris yang menulis
dalam International Herald Tribune
pada April lalu menjelaskan bahawa masalah tidak terbatas pada zon euro
semata-mata. Di Britain, lebih satu juta
orang yang berumur bawah 25 tahun tanpa pekerjaan, jumlah terbesar dalam hampir 20 tahun. “Akan tetapi, di seluruh zon euro,” jelas
beliau lagi, “hampir 5.5 juta orang mudah tidak mempunyai pekerjaan daripada
sejumlah 17 juta orang yang menganggur, mempersegar semula keprihatinan bahawa
kegetiran ekono9mi di benua itu melahirkan ‘generasi yang hilang’ sambil
memetik OECD yang memberikan amaran kepada para pemimpin Eropah bahawa ekonomi
mereka ketinggalan di belakang pemulihan yang kuat di di Amerika Utara. Sejak itu, berita ekonomi Eropah hanya
semakin teruk.”
Melalui makalahnya dalam Global Issues, Julio Godoy berhujah bahawa program jimat-cermat
Eropah mewujudkan “generasi yang hilang.”
Peningkatan dramatik kebelakangan tentang pengangguran belia di seluruh
Eropah, terutamanya negara Mediterranean yang menganggotai zon euro paling
terjejas akibat krisis hutang dan program jimat-cermat, menunjukkan bahawa
benua itu mengorbankan masa depannya pada altar penyatuan belanjawan jangka
panjang. “Secara purata,” jelas beliau, “25 peratus tenaga buruh belia Eropah
menganggur dan 25 peratus lagi hanya mempunyai pekerjaan tidak tentu, upah
rendah, meskipun kebanyakan orang muda yang menganggur mempunyai kelayakan
pendidikan tinggi, termasuk diploma universiti.” Godoy mengaitkan penggangguran belia di benua
itu dengan pelaksanaan jimat-cermat dan pemotongan belanjawan: Di semua negara
ini yang terjejas oleh hutang kedaulatan yang tinggi dan kemelesetan ekonomi,
kerajaan konservatif mengenakan pemotongan drastik dalam perbelanjaan awam,
mengurangkan program kebajikan masyarakat dan pencen, dan menaikkan cukai, terutamanya
perbelanjaan yang dibayar oleh para pengguna, antara langkah jimat-cermat lain.
Merentas Atlantik, iaitu di Amerika Syarikat, fenomena
ini dikesan seawal September tahun lalu
apabila Adam Clark Estes menulis dalam The
Atlantic Wire bahawa lebih banyak tanda bahawa belia Amerika merupakan
generasi yang hilang, iaitu impak jangka panjang kemelesetan terhadap golongan
belia. Ketika dekad lalu, kadar
pengangguran untuk orang muda meningkat kepada tahap tertinggi sejak Perang
Dunia Kedua, iaitu hanya 55 peratus orang Amerika yang berumur 16 tahun hingga
29 mempunyai pekerjaan, jatuh 12 peratus daripada kadar guna tenaga pada tahun
2000. “Berhadapan dengan tinjauan yang
muram,” hujah Estes, “banyak orang muda tidak meninggalkan rumah sehingga mereka
berumur 30-an, bilangan orang Amerika yang berumur 25 tahun hingga 34 tahun
tinggal dengan ibu mereka meningkat 25 peratus ketika kemelesetan.” Beliau juga
memetik Richard Freeman, ahli ekonomi di Harvard University tentang “kekalahan
psikologi” yang dialami oleh mereka:
“Orang ini akan berasa takut, dan mereka akan disebut ‘generasi yang
hilang’ - dalam kerjaya mereka itu tidak dalam cara yang sama jika kita
mengelakkan malapetaka ekonomi.”
Kadar pengangguran yang tinggi dalam kalangan belia
dapat mencetuskan kekacauan sosial dan
pergolakan politik, seperti yang berlaku di Dunia Arab sejak lebih setahun
lalu. Antara yang membimbangkan akibat krisis zon euro yang berpanjangan ialah
boleh mengancam kestabilan global kerana melibatkan “generasi yang hilang.” Golongan
ini akan meluahkan kekecewaan dan keberangan mereka, sama ada melalui demokrasi
ataupun revolusi.
(Nota: Tulisan
asal makalah yang pernah diterbitkan dalam Dewan
Ekonomi, September 2012.)
No comments:
Post a Comment